Faroe Islands – Νησιά Φερόε

Γι’ αυτούς που θέλουν ένα ταξίδι πέρα από τα συνηθισμένα. Ένας ευρωπαϊκός προορισμός αλλά τόσο διαφορετικός από το αναμενόμενο.  

Ένα σύμπλεγμα 18 νησιών οδοντωτών ηφαιστειακών νησιών που απαρτίζουν τις Νήσους Φερόε μοιάζουν με μια χούφτα πετρωμάτων διάσπαρτα απροσδόκητα στον Ατλαντικό ωκεανό, άγνωστων στον πολύ κόσμο, μοναχικών, χωρίς ιδιαίτερο τουρισμό, με μια άγρια ομορφιά, με απόκρημνες βραχώδεις ακτές (οι ψηλότερες της Ευρώπης) καλυμμένες από βρύα και ποώδη βλάστηση, χωρίς δέντρα να συγκρατούν τους ανέμους! Ειδυλλιακά τοπία. Μοναχικές διαδρομές μιας και ο πληθυσμός είναι ελάχιστος και ο τουρισμός επίσης. 

Ο καλύτερος συνδυασμός για μένα με τα νησιά Φερόε είναι με Ισλανδία και φυσικά Δανία.

Βρίσκομαι, λοιπόν, στη Δανία για να πάρω την πτήση για τα νησιά Feroe, που αποτελούν αυτόνομη επαρχία του Βασιλείου της Δανίας και βρίσκονται ανάμεσα στη νορβηγική θάλασσα και τον βόρειο ατλαντικό ωκεανό, πάνω από τη Σκωτία και μεταξύ Νορβηγίας και Ισλανδίας.

Το τοπίο δεν θυμίζει καθόλου Ελλάδα και όμως έχουμε κάτι κοινό! Τις Μυκήνες!!! Ένα από τα νησιά του συμπλέγματος ονομάζεται Mykines (Μυκήνες).

Στο νησί Vagar βρίσκεται το διεθνές αεροδρόμιο. Εκεί με περιμένει το νοικιασμένο αυτοκίνητο (το θεωρώ απαραίτητο για να δεις τη χώρα). Στα 2χλμ. από το αεροδρόμιο είναι η πόλη Sorvagur, όπου και θα μείνω. Αφήνω τις αποσκευές μου στο κατάλειμά μου και συνεχίζω δυτικά για Bour και Casadalur για μια πρώτη γεύση του νησιού. Οι αποστάσεις είναι μικρές αλλά πολύ ενδιαφέρουσες. Απέναντι αγναντεύω και το νησάκι Μυκήνες, που θα επισκευθώ αύριο.

Ένα μικρό καραβάκι φεύγει καθημερινά από την πόλη Sorvagur για τις Μυκήνες. Η μέρα είναι μουντή και κρύα. Η θάλασσα ταραγμένη. 45΄ για να φτάσουμε στο λιμανάκι των Μυκηνών. Από το λιμάνι παίρνουμε τα απότομα σκαλιά για να σκαρφαλώσουμε στον οικισμό των …. 15 μόνιμων κατοίκων! Τα σπίτια είναι φτιαγμένα από ξύλο, με σκεπές από χλοοτάπητα, ο οποίος λειτουργεί ως φυσικό μονωτικό. 

Υπάρχει και ξενοδοχείο με ένα μικρό καφέ!

Ένας ζεστός καφές είναι μια καλή αρχή! Ξεκινά η πεζοπορία στους απότομους γκρεμούς του νησιού.

Ο αέρας δυνατός και όπως είπαμε δεν υπάρχει τίποτα να του ανακόπτει την πορεία! Σε μαστιγώνει, αλλά σε ανταμείβει το όλο σκηνικό! Αυτή η άγρια ομορφιά. Εδώ υπάρχει και ένας άλλος οικισμός …… των puffins (θαλάσσια πτηνά ή αλλιώς παπαγάλοι της θάλασσας). Αυτά τα μικρά πτηνά με μορφή, που θυμίζει πιγκουίνο σε διασταύρωση με παπαγάλο έχουν κατατρυπήσει στην κυριολεξία τις πλαγιές για να φτιάξουν τις φωλιές τους!

Η επιστροφή μαρτυρική. Το καραβάκι μικρό σκαμπανεβάζει στα τεράστια κύματα και να μου σπάνε τα νεύρα οι ντόπιες κυρίες, που έχουν πιάσει το τραγούδι όλες μαζί σαν να είμαστε έτοιμοι να αποχαιρετήσουμε τον μάταιο τούτο κόσμο! Από μένα δεν βγαίνει λέξη γιατί συγκρατώ με δύναμη την ψυχή μου στα δόντια μου. 

Επιτέλους μετά από μία ώρα φτάσαμε σώοι στον προορισμό μας για να συνεχίσουμε για το νησί Streymoy μέσω του υποθαλάσσιου τούνελ, στο νότιο μέρος του οποίου βρίσκεται η πρωτεύουσα των νησιών Torshavn, 50χλμ. από το Sorvagur. Εδώ τον περισσότερο καιρό έχει ομίχλη. Το ξενοδοχείο βρίσκεται σε λόφο περιτυλιγμένο στην ομίχλη. Η ορατότητα δεν ξεπερνά τα πέντε μέτρα. Το πρωί βέβαια διαπίστωσα ότι η πόλη βρίκεται ακριβώς από κάτω!

Το Torshavn (Τόρσχαβν) με λιγότερους από 20.000 κατοίκους, από τους περίπου 50.000 που κατοικούν όλα τα νησιά, θεωρείται από τις πιο μικρές πρωτεύουσες του κόσμου.

Το Tinganes είναι ο ιστορικός πυρήνας της πρωτεύουσας της χώρας. Χωρίζοντας δύο λιμάνια, αυτή η επίπεδη βραχώδης προεξοχή κυριαρχείται από ευχάριστα μπερδεμένες οικοδομικές κατασκευές. Μαύρα ξύλινα σπίτια, με χρωματιστά παράθυρα και τις χαρακτηριστικές σκεπές με χλοοτάπητα. Μέχρι και το κυβερνητικό κτίριο, που βρίσκεται στην άκρη του λιμανιού είναι κι αυτό ξύλινο.

Η ονομασία νησιά Φαρόε εμφανίστηκε για πρώτη φορά ως Faereyjar (περίπου το 1225), που σημαίνει “νησιά προβάτων”. Αυτό προφανώς οδήγησε στο εθνικό σύμβολο, το οποίο είναι ένας κριός.

Ακόμα και σήμερα τα πρόβατα είναι πολύ περισσότερα από τους κατοίκους του νησιού και θα μπορούσες να θεωρήσεις ότι είναι κύρια πηγή εισοδήματος. Η αλιεία, όμως, αποτελεί τη νούμερο ένα πηγή εισοδήματος και οι συναφείς αλιευτικές βιομηχανίες που απασχολούν περίπου το 15% του εργατικού δυναμικού και αντιπροσωπεύουν περίπου το 20% της ακαθάριστης προστιθέμενης αξίας στην οικονομία των Νήσων Φερόε. Ο τομέας της αλιείας (συμπεριλαμβανομένου και του εκτρεφόμενου ψαριού) αντιπροσωπεύει επίσης το 90% περίπου των συνολικών εξαγωγών αγαθών και υπηρεσιών.

Περνάω στο νησί Eysturoy. Μικροί οικισμοί, περάσματα από τούνελ, η θέα του ωκεανού κάνουν τη  διαδρομή τόσο ευχάριστη και απολυστική.

Προορισμός το Gjogv ένα χωριό που βρίσκεται στη βορειοανατολική άκρη του νησιού Eysturoy, 63 χλμ. βόρεια οδικώς από την πρωτεύουσα Tórshavn. 

Έχει ένα από τα καλύτερα φυσικά λιμάνια στις νήσους Φερόες. Ωστόσο, τα σκάφη πρέπει να τραβηχτούν σε μια ράμπα για να είναι ασφαλή. Το λιμάνι του φαραγγιού είναι επίσης ένας πολύ γνωστός τόπος εξαιρετικού φυσικού τοπίου. 

Το ξενοδοχείο Gjaargardur Guesthouse Gjogv όπου μένω βρίσκεται σε ύψωμα και προσφέρει μια υπέροχη θέα στο χωριό.

Οι κάτοικοι έχουν στήσει περίτεχνα αποξυραντήρια χόρτου στα κτήματά τους και τις αυλές τους.

Την επόμενη μέρα αρχίζει η επιστροφή. Άλλο ένα όμορφο χωριουδάκι που συναντώ στο νησί Eysturoy είναι το Eidi και συνεχίζω για το Sorvagur για να πάρω την πτήση για Ισλανδία.

Δείτε επίσης: https://wetravel.gr/islandia-iceland/