Στο Καστελόριζο: Για την Κυρά της Ρω

Φέτος το καλοκαίρι βρέθηκα στο Καστελόριζο ή  με την επίσημη ονομασία του, στην Μεγίστη 

Την αποκαλούσαν «Κυρά της Ρω» για τη δύναμη του πατριωτισμού της, όπου επί 40 χρόνια κάθε πρωί ύψωνε την Ελληνική σημαία και σε κάθε Δύση έκανε την υποστολή της ,έτσι ώστε να υπενθυμίζει στους Τούρκους που βρίσκονται απέναντι σε απόσταση αναπνοής, την Ελληνικότητα του νησιού. H Kυρά Δέσποινα έζησε μια ζωή γεμάτη δυσκολίες στο ξερονήσι. Μια απο αυτές ήταν όταν ο  άντρας της αρρώστησε βαριά. Αυτή μόνη όπως ήταν μαζί του, άναψε μεγάλες φωτιές για να τις δούνε οι ψαράδες απο το Καστελόριζο και να πάνε να τον μεταφέρουν. Δεν της είδαν όμως και αυτή μέσα στην απελπισία της, τον βάζει ξημερώματα  στη μικρή τους βάρκα και με κουπιά, παλεύοντας με τα κύματα, προσπαθούσε να τον μεταφέρει στο απέναντι νησί . Ο άντρας της πέθανε μέσα στην βάρκα.

Μετά τον θάνατο του, εκείνη  επιστρέφει μαζί με την τυφλή μητέρα της στην Ρω και συνεχίζει να υψώνει την γαλανόλευκη. Μια γαλανόλευκη που μόνη της έραψε από ένα λευκό σεντόνι και λίγο γαλάζιο πανί που είχε. Η μητέρα της σε μια προσπάθειά της να πιάσει μια κατσίκα που χάθηκε απο το κοπάδι, τυφλή όπως ήταν, έπεσε σε μια χαράδρα. Μέρες δύσκολες, απέραντης μοναξιάς στην βραχονησίδα που όμως δεν εγκατέλειψε σαν ένα ιερό χρέος . Ακόμα και στην διάρκεια του μεγάλου βομβαρδισμού απο τα Γερμανικά αεροπλάνα όπου όλοι οι κάτοικοι απο το Καστελόριζο έφυγαν, Η κυρά της Ρω  η Δέσποινα Αχλαδιώτη όχι μόνο έμεινε άλλα δεν σταμάτησε να ανεμίζει την σημαία της.

Στο μικρό λιμανάκι  η Δέσποινα Αχλαδιώτη είχε φτιάξει την καλύβα της ,και στο εκκλησάκι άναβε τα καντήλια για να έχει παρέα του Άγιους  τα δύσκολα βράδια. Τα κρυστάλλινα νερά  που κυκλώνουν το νησί τις έδιωχναν τις πικρίες και  η  ενέργεια του του τοπίου τις  χάριζε γαλήνη . Μια ιδιαίτερη ενέργεια που θα την νιώσει ο επισκέπτης αμέσως  μόλις πατήσει το πόδι του στην ΡΩ.

Η Δέσποινα Αχλαδιώτη  πεβίωσε σε ηλικία 92 ετών, σε νοσοκομείο της Ρόδου, στις 13 Μαΐου του 1982. Η κηδεία της έγινε δημοσία δαπάνη στο Καστελόριζο, και η σορός της μεταφέρθηκε στη Ρω και ετάφη όπως επιθυμούσε κάτω από τον ιστό όπου ύψωνε τη σημαία. Βραβεύτηκε από την Ακαδημία Αθηνών (1975), το Πολεμικό Ναυτικό, τη Βουλή των Ελλήνων, το Δήμο Ρόδου, την Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος και άλλους φορείς. Το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας έστειλε ναυτικό άγημα και αντιπροσωπεία του ΓΕΝ στο Καστελόριζο όπου, στις 23 Νοεμβρίου 1975, της απένειμε το μετάλλιο για την πολεμική περίοδο 1941-1944 για τις «προσφερθείσες εθνικές υπηρεσίες της», όπως ανέφερε η απόφαση του Υπουργού Άμυνας.

 Σήμερα φαντάροι συνεχίζουν το συμβολικό έργο της και ήταν πραγματικά συγκινητική η στιγμή που περνώντας με το καραβάκι για να μπούμε στο μικρό λιμάνι του νησιού αντικρίσαμε τη γαλανόλευκη να ανεμίζει στην κορυφή και να μας υποδέχεται όπως τότε που η “Κυρά της Ρωμιοσύνης” η Κυρά της Ρω με πάθος ανέμιζε την Ελληνική της περηφάνεια.