Επιστρέφοντας από μια εκδρομή στη Λευκάδα δεν μπορούσα να μην κάνω μια στάση στο Μεσολόγγι.

Έξω από τον Κήπο των Ηρώων ένα παλιό τρένο. 

Ιστορικής σημασίας προορισμός. Η πόλη, που περισσότερο απ’ όλες τις ελληνικές πόλεις, έχει ταυτιστεί με την επανάσταση του 1821.

Υπέστη δυο ακόμα πολιορκίες πριν την Έξοδο του Μεσολογγίου. 

Ένα χρόνο άντεξαν οι Μεσολογγίτες την πολιορκία. Βλέποντας πως ήταν αδύνατο πλέον να έρθουν ενισχύσεις για τον αγώνα, εκκλησία, οπλαρχηγοί και «καπεταναίοι» της πόλης, αποφάσισαν τη συγκρότηση προσωρινής Διοικούσας Επιτροπής η οποία θα συνεδρίαζε στον περίβολο της εκκλησίας της Αγίας Παρασκευούλας και εκεί θα έπαιρναν την μεγάλη απόφαση για την Έξοδο. Ήταν ημέρα Τρίτη 6 Απριλίου 1826. https://agrinioreport.com/10-απριλίου-1826-εκείθε-με-τους-αδελφούς/

Εξ αιτίας της ηρωικής αυτής στάσης τους, αποδόθηκε στην πόλη ο τίτλος της “Ιερής Πόλης”.

Ο Αναστάσιος Πολυζωίδης στις 4 Αυγούστου 1825 στο Ναύπλιο χαρακτήρισε το Μεσολόγγι «Πόλιν Ιεράν», γράφοντας: «Μεσολόγγι! Πόλιν Ιεράν σε ονομάζω, διότι ηξιώθης να έχεις Ιερά κειμήλια εναποτεθειμένα εις τους κόλπους σου τους μεγαλύτερους άνδρας, όσοι εις την Ιστορίαν της Νεωτέρας Ελλάδος διέπρεψαν».

Στις 22 Απριλίου 1937 ο Βασιλεύς Γεώργιος Β΄ ονομάζει με Βασιλικό Διάταγμα το Μεσολόγγι «Ιερή Πόλη» (Ν. 645/1937).

Είναι και η μοναδική πόλη που φέρει αυτόν τον τιμητικό τίτλο.

Η είσοδος του Κήπου των Ηρώων στο Μεσολόγγι.

Με απόφαση του Ιωάννη Καποδίστρια δημιουργήθηκε το 1830 ο Κήπος των Ηρώων στο βόρειο τμήμα της πόλης.

Στην είσοδο του πάρκου βρίσκεται το άγαλμα του Εθνικού μας ποιητή Διονύσιου Σολωμού και είναι γραμμένο πίσω του απόσπασμα από την ποιητική του σύνθεση «Ελεύθεροι Πολιορκημένοι».

Το άγαλμα του Διονυσίου Σολομού.

Εδώ οι πολιορκημένοι Μεσολογγίτες έθαβαν τους νεκρούς τους μιας και το νεκροταφείο ήταν αποκλεισμένο.

Το 1838 με απόφαση του Όθωνα έγινε η μετακομιδή των οστών των πεσόντων και συγκεντρώθηκαν στον Τύμβο του κήπου.

Φτιάχτηκε, επίσης, το τείχος που υπάρχει και σήμερα πάνω στα ερείπια του αρχικού.

Έξω από την Πύλη της πόλης, σε μαρμάρινη στήλη θα διαβάσεις τη ρήση του Λουκή Ακρίτα, «Κάθε ελεύθερος άνθρωπος είναι Δημότης Μεσολογγίου». 

Σε ξεχωριστό σημείο τοποθετήθηκαν τα οστά του Μάρκου Μπότσαρη και στη συνέχεια επάνω στον τάφο τοποθετήθηκε το άγαλμα “η Ελληνοπούλα” ή “Παιδούλα”.

Το μνημείο του Μάρκου Μπότσαρη με το άγαλμα της Ελληνοπούλας.

Στον κήπο υπάρχουν μνημεία (ιστορικά και καλλιτεχνικά έργα) Ελλήνων και Φιλελλήνων καθώς και πάρα πολλοί σταυροί πεσόντων Μεσολογγιτών.

Ο κήπος είναι γεμάτος ελληνικές σημαίες, που συναγωνίζονται την πληθώρα των δέντρων του κήπου. 

Είναι μια εικόνα που προκαλεί δέος!

Έξω από τον κήπο των Ηρώων βρίσκεται το ιστορικό εκκλησάκι της Αγίας Παρασκευούλας. Όπως αναφέρθηκε και παραπάνω, στον χώρο αυτό έγινε το Συμβούλιο του Αγώνα και γράφτηκε η απόφαση της Εξόδου από τον Επίσκοπο Ιωσήφ Ρωγών μαζί με τους Προεστούς και τους Στρατηγούς.

Δίπλα στο εκκλησάκι έχει τοποθετηθεί το Μνημείο της απόφασης της Εξόδου.

Το Μεσολόγγι είναι επίσης γνωστό για τη λιμνοθάλασσα του.

Το μεγαλύτερο βάθος φτάνει τα 5-6 μ., αλλά στο μεγαλύτερο μέρος της το βάθος δεν ξεπερνάει το μισό μέτρο. Αποτελεί περιβαλλοντικό πάρκο και οικοσύστημα. Τα φλαμίνγκος που ψάρευαν στα ρηχά νερά την ώρα που περνούσα για να φτάσω στην Τουρλίδα (κατοικημένη νησίδα του Πατραϊκού κόλπου), με μάγεψαν.

Εδώ υπάρχει και ένα μουσείο αλατιού.

Οι γραφικές «πελάδες» (τα μικρά ξύλινα πασσαλόπηκτα σπιτάκια), μέσα στο νερό είναι αυτές που με τράβηξαν αρχικά να επισκευθώ το Μεσολλόγι.

Αυτή η ιδιαιτερότητα, που δε συναντάται πουθενά αλλού στην Ελλάδα.

Ένα από τα πιο φημισμένα αλιευτικά προϊόντα της λιμνοθάλασσας είναι το αυγοτάραχο. Πρόκειται για το ελληνικό χαβιάρι που αποτελείται από ταριχευμένα αβγά ψαριών, του θηλυκού Κέφαλου, της «μπάφας» όπως την αποκαλούν στην περιοχή. Κατατάσσεται δε στα super foods.

Έξω από το Μεσολόγγι και για περίπου 10χλμ. προς το Αιτωλικό https://el.wikipedia.org/wiki/Αιτωλικό, εκτείνονται οι αλυκές, που είναι κι αυτές άξιες επισκέψεως.

Το Αιτωλικό είναι ένα μικρό νησάκι στο μέσο της λιμνοθάλασσας Αιτωλικού – Μεσολογγίου. Δύο πέτρινα παλιά γεφύρια Ανατολικά και Δυτικά το συνδέουν με την ξηρά.

Αλατόλοφοι διακρίνονται από μακριά και μια εκκλησία εν μέσω των αλυκών αποτελεί μια όμορφη παρέμβαση στο επίπεδο τοπίο.