ΒΑΡΝΕΜΟΥΝΤΕ  –  WARNEMOUNDE

Στη βόρεια Γερμανία απέναντι από τις σκανδιναβικές ακτές στη Βαλτική θάλασσα βρίσκετε το όμορφο αυτό γερμανικό θέρετρο. 

Δεν θα το είχα μάθει αν δεν έκανα την κρουαζιέρα στη Βαλτική και ξεκινώντας  την κρουαζιέρα από την Κοπεγχάγη ήταν ο πρώτος προορισμός που έδενε το καράβι.

Έτσι το πρώτο πρωί ξύπνησα και από τη βεράντα του δωματίου μου αντίκρισα μια μικρή σε έκταση πόλη με μεγάλο λιμάνι, μια μεγάλη παραλία να εκτείνεται, έναν φάρο, μια γοτθική εκκλησία στο κέντρο και ένα ποταμό να εκβάλει στη θάλασσα δίπλα από την παραλία.

Αφού πήρα το πρωινό στον 14ο όροφο του πολυτελούς κρουαζιερόπλοιου της MSC με αυτή την όμορφη θέα της Λουτρόπολης, που πριν τον πόλεμο ανήκε στην Ανατολική Γερμανία. Βρέθηκα σε δίλημμα. Θα φεύγαμε το απόγευμα. Να πάω, λοιπόν, με το τρένο στο  Βερολίνο, που είναι 2 ώρες περίπου από δω, ο σταθμός είναι δίπλα στην αποβάθρα, να κανω μια βόλτα στην πόλη, να πιω τον καφέ μου και να γυρίσω κοντά στην αναχώρηση ή να παραμείνω στην πόλη να γνωρίσω το άγνωστο σε μένα θέρετρο της Γερμανίας;

“Γιατί να αγχωθώ;” είπα.  Το Βερολίνο το έχω επισκεφθεί πολλές φορές.

Και αποφάσισα να  γνωρίσω το Βαρνεμούντε.

Όλα ήταν δίπλα, φίλοι μου. 

Έτσι, λοιπόν, με τον φίλο μου τον Κωνσταντίνο, φεύγουμε από το σταθμό. Μια μικρή γέφυρα ενώνει τις δυο πλευρές της πόλης από το μικρό ποταμό με τα πολλά ψαροκάικα.

Πολύχρωμες εικόνες με βάρκες, όμορφα ξύλινα σπίτια δεξιά και αριστερά του ποταμού, καφέ, εστιατόρια, και πολλά μα πολλά μαγαζάκια με σουβενίρ.

Συνεχίσαμε το  δρόμο μας  πηγαίνοντας προς το κέντρο της μικρής πόλης και μετά από 5 λεπτά μέσα στα δρομάκια βρεθήκαμε στην κεντρική πλατεία με τη μεγάλη νεογοτθική εκκλησία, που εκείνη τη στιγμή ηχούσαν οι καμπάνες της. Το ρολόι της ήταν τελικά που χτυπούσε 12.

Το επόμενο σημείο ήταν ο επιβλητικός φάρος,  σύμβολο της πόλης αλλά και της περιοχής ακόμη και της γειτονικής ιστορικής πόλης Ροστόκ που απέχει μόλις 16 χιλιόμετρα και δημιούργησαν Σλάβοι τον 11 αιώνα μ.χ.

Ο φάρος λοιπόν σύμβολο κατασκευάστηκε το 1836 και το ύψος του είναι 37 μέτρα. 

Μπορείτε να τον επισκεφθείτε και να απολαύσετε την όμορφη θέα με 2€ εισιτήριο. 

Σειρά είχε μια βόλτα κατά μήκος της παραλίας όπου είχαν στήσει πολλά υπαίθρια μαγαζάκια με ό,τι μπορείς να φανταστείς, ακόμη και μπαράκια με περίεργες μπίρες. Είχαν κάτι σαν πανηγύρι και δεν ξέρω αν αυτό κρατάει καιρό ή όλο το καλοκαίρι μιας και ο μήνας ήταν Αύγουστος.

Στο τέλος αυτού του πολύ ωραίου δρόμου άρχιζε η παραλία. Πολύ μεγάλη παραλία με μεγάλη αμμουδιά να πηγαίνει μέσα στη θάλασσα και όπως είδα από κάποιους λουόμενους μάλλον έπρεπε να πας μακριά μέσα στο νερό για να κολυμπήσεις.

Φυσικά φίλοι μου και δεν κάναμε μπάνιο. Μετά από τις ελληνικές παραλίες να κάνεις μπάνιο στη Βαλτική; όχι όχι με τέτοιο χρώμα νερού; Πόσες φορές θα το γράφω στα ταξίδια μου! Ευχαριστώ  πολύ δεν θα πάρω.

Σειρά είχε η επίσκεψη στην αγορά που ήταν δίπλα στο φάρο.  Ωραία μαγαζιά με καλές εκπτώσεις και ωραία ρούχα. Ο Κωνσταντίνος αγόρασε ένα πολύ ωραίο μπουφάν γνωστού ευρωπαϊκού οίκου λευκό μοντέρνο 100€ μόνο. 

Η ώρα περνούσε, μεσημεριανό δεν θέλαμε να πάρουμε αν και τα εστιατορία και στο ποτάμι και στην παραλία αλλά και στο κέντρο της πόλης ήταν πολύ δελεαστικά. Αντιστάθηκα! Ήθελα να πάρω το δείπνο μου πάνω στο εστιατόριο του πλοίου με θέα το ηλιοβασίλεμα και τις φωτισμένες εικόνες του Βαρνεμούντε.

Ήθελα sea food 🍽 

Η τελευταία βόλτα ήταν σε ένα μικρό φάρο στο λιμάνι από όπου έβλεπες όλα τα πλεούμενα που έμπαιναν και έβγαιναν.

Στην άκρη της προβλήτας είχε δέσει και ενα αριστούργημα ναυπηγικής του προ περασμένου αιώνα. Ανοίκε στο ναυτικό της Ιταλίας με ναύτες και αξιωματικούς Ιταλούς που έκαναν επίσκεψη στην πόλη συμμετέχοντας σε ναυτική άσκηση ήταν το Americo Vespucci 

Ήταν η ώρα της επιστροφής και εκεί καταλάβαμε πως μπορούσαμε να επιβιβαστούμε σε διαφορά καραβάκια και να κάνουμε μίνι κρουαζιέρα 2 ωρών στα πέριξ! Τι κρίμα ήθελα να πάω τη βόλτα αυτή! Κρίμα – κρίμα άλλη φορά είπα αν με βγάλει ο δρόμος μου αλλά δεν το βλέπω!

Γεια σας και χαράς φίλοι μου.