Το στίγμα μας: Δυτικές Κυκλάδες. μεταξύ Σερίφου και Κιμώλου. 130 χιλιόμετρα ή 80 ναυτικά μίλια από τον Πειραιά. Καλώς ήρθατε Στη Σίφνο: της Covid εποχής.
Μέσα Άπριλιου 2021. Αφορμή για εξόρμηση. Eπαγγελματικό ταξίδι … κατά την COVID εποχή… Προορισμός Σίφνος.
Στο καράβι επικρατεί ησυχία, δεν θυμίζει σε τίποτα εκείνα τα καλοκαίρια που ακούς μια μόνιμη φασαρία μέχρι να φτάσεις στον προορισμό σου.
Φτάνοντας στο λιμάνι υπάρχουν λίγα αυτοκίνητα, που κατευθύνονται προς τη χώρα.
Φτάνοντας στο λιμάνι της Σίφνου
Σίφνος
Αυτό το αίσθημα ελευθερίας ύστερα από τα τόσα περιοριστικά μέτρα το αισθάνεσαι από το πρώτο λεπτό… Έχει έναν υπέροχο ήλιο που θυμίζει καλοκαίρι. Φτάνω στο ξενοδοχείο μου, που βρίσκεται στη χώρα στην Απολλωνία. Προκειμένου να φτάσεις σε αυτό διασχίζεις μια αυλή γραφική με πλακόστρωτα όπου κυριαρχεί το λευκό και το γαλάζιο. Το δωμάτιο βλέπει θάλασσα.
Η υπογράφουσα το ταξιδιωτικό άρθρο του wetravel.gr Πόπη Βλάχου.
Γρήγορα – γρήγορα αφήνω να πράγματα προκειμένου να περιηγήθω στα στενά. Μπορείς να βγάλεις μια φωτογραφία χωρίς να σε ενοχλεί ο περαστικός κόσμος που συνωστίζεται το καλοκαίρι. Σίγουρα διαφορετική εικόνα και συναίσθημα. Ηρεμία και ησυχία επικρατεί. Με κλειστά τα μαγαζάκια μπορείς να παρατηρήσεις λεπτομέρειες που δεν θα έβλεπες μέσα στην τουριστική περίοδο.
Μεσημεριανό; Δύσκολος γρίφος… είναι όλα κλειστά… Ανοίγουν κάποια σουβλατζίδικα το βράδυ. Ο ιδιοκτήτης του καταλύματος σπεύδει να εξυπηρετήσει λέγοντας πως “μπορούμε να σου φτιάξουμε κεφτεδάκια με πατάτες τηγανιτές και μια χωριάτικη”. Έτσι κι έγινε! Πεντανόστιμα!
Μη ξεχνάμε πως ο σεφ, Νίκος Τσελεμεντές, καταγόταν από το χωριό Εξάμπελα της Σίφνου και μεγάλωσε στην Αθήνα, όπου τέλειωσε το Γυμνάσιο. Το γεγονός αυτό έχει προσδώσει στο νησί μία κουλτούρα μαγειρικής. Επηρεασμένος απ’ τη γαλλική κουζίνα, υπήρξε εκσυγχρονιστής της ελληνικής κουζίνας, καθώς χάρη σ’ αυτόν οι Ελληνίδες νοικοκυρές μάθαμε τη μπεσαμέλ, τα πιροσκί και τη μπουγιαμπέσα,
Σου δίνεται η αίσθηση πως έχεις έρθει εκδρομή, Κυριακή στο χωριό.
Οι μόνιμοι κάτοικοι φιλόξενοι και με διάθεση να συνομιλήσουν, χαλαροί για όλα όσα συμβαίνουν αυτή την περίοδο με τους τόσους περιορισμούς. Μου δίνουν διάφορες κατευθύνσεις για το που να πάω. Έτσι φτάνω στον ιερό βράχο της Χρυσοπηγής. Από ψηλά αντικρύζεις το μικρό ακρωτήρι με το μοναστήρι της Χρυσοπηγής από το 1650 το οποίο βρέχεται περιμετρικά από τη θάλασσα. Ίσως είναι από την εικόνες που δεν αποτυπώνονται με λέξεις. Απέραντο γαλάζιο ξεδιπλώνεται μπροστά στα μάτια μου με αυτή την αίσθηση ελευθερίας και ηρεμίας. Εκεί πραγματοποιούνται πολλοί γάμοι κατά τη θερινή περίοδο όπως με πληροφορούν. Το μοναστήρι, που είναι πλέον ανενεργό και τα κελιά του διατίθενται για διαμονή στους επισκέπτες, δεσπόζει πάνω στο μικρό ακρωτήρι που χωρίζει στα δυο τον όρμο του Φάρου. Χτίστηκε το 1615 για να στεγάσει την εικόνα της Ζωοδόχου Πηγής την οποία έσωσαν οι ψαράδες από τη θάλασσα.
Η εικόνα της Παναγιάς της Χρυσοπηγής, που αποτελεί για τους Σιφνιούς αληθινό θησαυρό, βρέθηκε στη θάλασσα από ψαράδες στην περίοδο της Εικονομαχίας και μεταφέρθηκε στον ιερό βράχο όπου χτίστηκε ο Ναός της στη θέση αυτή . Λέγεται μάλιστα πως όσες φορές επιχείρησαν να τη μεταφέρουν σε κάποιο άλλο ναό, η Παναγιά γινόταν ασήκωτη σαν μολύβι. Ο χώρος αυτός λοιπόν με την πλούσια παράδοση και ιστορία, έτσι όπως δεσπόζει ανάμεσα στη στεριά και τη θάλασσα, επιβάλλεται στη συνείδηση όλων μας και ενισχύει το θρησκευτικό συναίσθημα κάθε χριστιανού.
Ιερά Μονή Παναγίας Χρυσοπυγή
Ξεκλέβοντας λίγο χρόνο και φυσικά όταν σου δίνεται η δυνατότητα, μπορείς μέσα σε λίγες ώρες να αλλάξεις εικόνες και να πάρεις μια γεύση του καλοκαιριού που έρχεται. Διαφορετικές, ήρεμες προκειμένου να αποσυμπιεστείς από όλα όσα συμβαίνουν.
Η Σίφνος όπως ξέρετε πολλά χρόνια είναι γνωστή και για τους παραδοσιακούς τεχνήτες του πηλού Γνωστότερο ίσως προϊόν της Σίφνου είναι τα κεραμικά. Το νησί από τους αρχαίους χρόνους έχει σπουδαία παράδοση στην κεραμική τέχνη, κάτι που συνεχίζεται ως τις μέρες μας, με πολλούς νέους Σιφνιούς αγγειοπλάστες να εξασκούν με εξαιρετικά αποτελέσματα την τέχνη του τροχού, δίνοντας ο καθένας το δικό του στίγμα. Δεν είχα χρόνο σε αυτό το ταξίδι να πάω να τα ξαναθαυμάσω και να αγοράσω μια τιρκουάζ γάστρα που έχω βάλει στο μάτι από την περσινή μου επίσκεψη στη Σίφνο.
Αρκέστηκα να αγοράσω όμως κάπαρη γιατί είναι η ωραιότερη που έχω φάει στη ζωή μου. Φυσικά και αγόρασα και δύο βάζα παραγγελία που μου είχαν κάνει η Έλσα και ο Χρήστος. 10 ευρώ το βάζo από το μαγαζί της Αιμιλίας Βενιού στην Απολλωνία.
