Από την Ειρήνη Ευφραιμίδη, διδάκτορα ποδηλασίας
Διάσημος προορισμός όλων των ποδηλατόβιων το μήνα Οκτώβριο είναι ο γύρος των οινοποιείων της Νεμέας. Είναι ο μήνας που ανοίγουν τα βαρέλια από τα ντόπια Beaujolais nouveau και Heurigen Τό Κορινθιακό τοπίο έχει τις ιδιαιτερότητες του και η εξερεύνηση ποδηλατώντας είναι μεθυστική.
Αμπελώνες Νεμέας στον νομό Κορινθίας
Τα λέω αυτά για να κάνω την έξυπνη, ότι βεβαίως ξέρω από ευρωπαϊκά κρασιά, ενώ εγώ πίνω μόνο ταπεινό μοσχοφίλερο. Αλλά με μόνο μία ώρα και κάτι οδήγημα από την Αθήνα να βρεθεί κανείς στα αρχαία βοσκοτόπια της Νεμέας που τα νέμονται με τόσο ωραίο τρόπο σήμερα οι οινοποιοί αξίζει με το παραπάνω, και θα εξηγήσω αμέσως τους λόγους με αποδεικτικά στοιχεία και φωτογραφικά ντοκουμέντα:
Θα αφήσω το αυτοκινητάκι μου έξω από το Αρχαιολογικό Μουσείο της Νεμέας για να μου το προσέχουν οι γάτες. 4€ το εισιτήριο για να επισκεφθούμε τον αρχαιολογικό χώρο, το Μουσείο και το στίβο που είναι λίγο παραπάνω, καθημερινά: 8:00 – 15:00 εκτός Δευτέρας.
Επειδή έχω πετριά με τα αρχαία, θα εντρυφήσω στον ηλεκτρισμένο αυτό χώρο που τα μυκηναϊκά χρόνια για λίγες μέρες συγκέντρωνε χιλιάδες προσκυνητές, οι οποίοι ερχόντουσαν για να τιμήσουν τους θεούς. Όπου χαρά…
Τόσο γκράντε κτίριο για μία φορά το χρόνο αγώνες δεν δικαιολογείται. Φακτάκια, όχι μύθοι περί Δία, Ηρακλή και Οφέλτη κλπ. Και μάλιστα για λίγα χρόνια μόνο γιατί μετά ο ναός ξεχάστηκε και τα Νέμεα διακόπηκαν.
Νέμεα, Πύθια, Ολύμπια, Ίσθμια το γκραν σλαμ της αρχαιότητας. Από τον περίφημο archeostoryteller έμαθα, ότι όποιος αθλητής κέρδιζε το γκραν σλαμ ονομαζόταν περιοδονίκης. Θέλω να ξέρετε ποιο ήταν ο Ναδάλ και ο Φέντερερ της εποχής, μην τα περνάμε όλα στο ντούκου… (σσσστ ένας από αυτούς τους περιοδονίκες ήταν ο Διαγόρας ο Ρόδιος, μπαμπάς της Καλλιπάτειρας, τώρα βγαίνει το νόημα ε;)
Ο Ναός είναι εντυπωσιακός, το Μουσείο επίσης αλλά επειδή αυτό εδώ είναι ένα ποδηλατικό παραμύθι, δεν θα εμβαθύνω σε αρχαιολογικά δεδομένα για να μην κουράσω τους ευσεβείς αναγνώστες μου και τους ωθήσω να εκστομίσουν κακά λογάκια για το άτομό μου. Όποιος θέλει να εντρυφήσει στο Ναό του Διός στη Νεμέα, μπορεί να απευθυνθεί εδώ.
Πίσω από το ναό μπορεί κανείς να δει το εργαστήριο αναστήλωσης των κιόνων.
Εργαστήριο αναστήλωσης του Μουσείου Νεμέας
Αφού περιδιαβαίνουμε μαγεμένες τη κοιλάδα του ναού και κάνουμε ένα ταχύρρυθμο course αρχαιολογίας στο Μουσείο, καβαλάμε τα ποδηλατάκια μας για να πάμε στο Στάδιο περίπου μισό χιλιόμετρο πιο πάνω.
Όπως λένε, τα Νέμεα ξεκίνησαν το 573 π.Χ. και διεξάγονταν κάθε δύο χρόνια, τη δεύτερη πανσέληνο μετά το θερινό ηλιοστάσιο, προς τιμήν του baby Οφέλτη, γιου του βασιλιά Λυκούργου, που βρήκε φρικτό θάνατο από δάγκωμα φιδιού. Για αυτό και οι Ελλανοδίκες ήταν ντυμένοι στα μαύρα.
Το στάδιο χτίστηκε σχεδόν 3 αιώνες μετά το ναό ανάμεσα στις δυο φυσικές κοιλότητες στους λόφους που βρίσκονται κοντά στο ιερό. Στο ένα κοίλωμα έφτιαξαν το στίβο, ο οποίος είχε μήκος 178 μ και πλάτος 23 μ ότι νάναι δηλαδή, σκοτωνόντουσαν οι αναβάτες με τα άρματα για να πάρουν την κοφτή στροφή.
Το έπαθλο για τους νικητές ήταν ένα στεφάνι από αγριοσέλινο που ήταν και spicy Τώρα τί στεφάνι μπορείς να κάνεις με αγριοσέλινο; Σούπα να κάνουμε, μπλάστρι να κάνουμε αλλά στεφάνι;
Στην ανατολική πλευρά του στίβου υπήρχε ξύλινη εξέδρα για τους κριτές, και οι 30.000 θεατές καθόντουσαν στις πλαγιές, μιλάμε για πολύ ποπ κορν. Γύρω γύρω από το στίβο υπήρχε ένα αυλάκι με νερό για να βρέχουν της επιφάνειας του στίβου, ήταν πολύ μπροστά οι άνθρωποι, σιγά μη σηκωνόταν κουρνιαχτός.
Η θολωτή σήραγγα σχεδόν 40μ οδηγούσε στα αποδυτήρια, και να τί απέμεινε από αυτά:
Ήρθε η ώρα να γνωρίσουμε από κοντά τον μεγαλύτερο αμπελώνα των Βαλκανίων 25.000 ολόκληρα στρέμματα στην κοιλάδα της Φλιασίας με δεκάδες πανέμορφα μονοπάτια που διασχίζουν τα αμπέλια.
Αμπελώνες Νεμέας
Σε όλη τη διαδρομή δεξιά και αριστερά συναντάμε οινοποιεία με γνωστά και άγνωστα ονόματα, με βιολογικές ετικέτες και με μυρωδιές τσάμπουρων να εξαχνώνονται στη φθινοπωρινή ατμόσφαιρα.
Αφού ήταν Σάββατο μεσημέρι, τα περισσότερα οινοποιεία ήταν κλειστά, αλλά πετύχαμε το Οινοποιείο Νικολάου στη φάση που είχαν τελειώσει με την εμφιάλωση και έπλεναν τα βαρέλια.
Δείτε τί μας είπαν:
ΒΙΝΤΕΟ
Η ποδηλασία ανάμεσα στους στενούς δρόμους με τα αμπέλια είναι γεμάτη φθινοπωρινά χρώματα και μεθυστικά αρώματα. Σε κάθε πεταλιά επιβεβαιώνουμε, ότι η οινοποιεία είναι μία πολύπλοκη τέχνη που ξεκινάει από τη θεία βροχή στα ηλιόλουστα υψίπεδα της Νεμέας και μετουσιώνει το ευλογημένο χώμα σε καρπό με υγρό πυρ, για να ευφράνει την όραση, την όσφρηση και τη γεύση των πιστών. Έργα τέχνης για τον ουρανίσκο.
Περνάμε μέσα από το χωριό Αηδόνια και φθάνουμε σε ένα μικρό παράδεισο με καταρράκτες κάτω από τα πλατάνια. Μικρό διάλλειμα στο ποταμάκι κάτω από τα πλατάνια
https://youtube.com/shorts/jLqqPe6KSOk?feature=share
ΟΙ ΜΥΚΗΝΑΪΚΟΙ ΤΑΦΟΙ ΤΩΝ ΑΗΔΟΝΙΩΝ
Αγκομαχάμε σπρώχνοντας τα ποδήλατα στον απότομο χωματόδρομο και φανταζόμαστε ότι θα βρούμε ένα περιφραγμένο και οργανωμένο αρχαιολογικό χώρο, αλλά συναντάμε ένα ξέφραγο ελιοχώραφο με μια ταμπέλα και τίποτε άλλο. Τάφοι πουθενά.
Το τράβηξα και βίντεο για απόδειξη του παθήματός μας.
ΒΙΝΤΕΟ
Μπήκα μέσα σε έναν τάφο παρόλη την κλειστοφοία μου!
Πολύ απότομος χωματόδρομος για να φθάσουμε στους τάφους.
Αφού μείναμε άναυδες από αυτά που συναντήσαμε, μία έρευνα στο διαδίκτυο με έφερε αντιμέτωπη με ένα από τα μεγαλύτερα σκάνδαλα αρχαιοκαπηλίας. Είκοσι θαλαμοειδείς τάφοι ο ένας δίπλα στον άλλο, σκαμμένοι μέσα στο έδαφος, φιλοξένησαν σεμνά τους νεκρούς τους για 30 αιώνες, μέχρι να τους πάρουν πρέφα οι αετονύχηδες, εδώδιμοι και αποικιακοί, και να τους κάνουν φύλλο και φτερό. Μόνο δύο τάφοι ξέφυγαν από τους αρχαιοκάπηλους που βρέθηκαν γεμάτοι με οστά, αγγεία, ειδώλια και άλλα πολύτιμα αντικείμενα που προλάβαμε και θαυμάσαμε στο Μουσείο. Πολλά από τα κλεμμένα αναδύθηκαν προς πώληση στη Νέα Υόρκη το 1993. Εμ βέβαια, αφού βάλει ένα σκιάχτρο να φυλάει τους θησαυρούς!
Η Ελληνική Πολιτεία διεκδίκησε τα κτερίσματα και κατάφερε να τα φέρει πίσω στη Νεμέα, καθιστώντας τα κινητά αυτά ευρήματα από τα Αηδόνια τη σημαντικότερη, ίσως για τα ελληνικά δεδομένα, περίπτωση επαναπατρισμού παράνομα εξαχθέντων αρχαιοτήτων. Πρόκειται για ένα μοναδικό αρχαιολογικό σύνολο από 312 κομμάτια του 1500 π.Χ. (χρυσά δαχτυλίδια, σφραγίδες, σφραγιδόλιθους από στεατίτη, αμέθυστο και αχάτη, χρυσά κοσμήματα ενδυμασίας, χρυσές χάντρες και χάντρες από ημιπολύτιμους λίθους κ.α.) που τα είδαμε το πρωί στο Μουσείο της Νεμέας και είναι πράγματι μοναδικά. Βρε τους μπαγαπόντηδες!!!
Αισθανόμαστε λίγο τυμβορύχοι, δεν έχουμε μπει δα σε τάφο ξανά στη ζωή μας, creepy, και καθώς κινάμε να επιστρέψουμε στον πάνω κόσμο μας βρίσκει η κατάρα του ποδηλάτη. Τριβόλια. Καταστροφή!
Πενήντα καρφάκια στο ένα λάστιχο και πενήντα στο άλλο! Η φίλη μου είχε προνοήσει να έχει και τσιμπιδάκι των φρυδιών μαζί της, ειδικά για αυτή τη δουλειά. Φευ. Το λάστιχό της μέχρι να γυρίσουμε πίσω στο χωρίο ήταν πίττα. Μας έσωσε όμως ο αφρός που έχουμε πάντα μαζί μας και συνεχίσαμε απτόητες τη βόλτα μας γιατί το ταξίδι μας είχε και επιβράβευση. Small parenthesis για να πω, ότι αναζητώντας μία φωτογραφία στο διαδίκτυο για το καταραμένο τριβόλι, είδα ότι αναφέρεται παντού ως το viagra των ελληνικών αγρών, έτσι εξηγείται που μας γ*&*^*@ το λάστιχο.
Και ήρθε η ώρα για το φαγητό μας, το οποίο κάτω από φυσιλογικές συνθήκες είναι ένα σάντουιτς που το τρώμα οκλαδών στη μάντρα μιας εκκλησούλας. Σήμερα όμως έχουμε μεγαλεπίβολα σχέδια. Μία φίλη μου είχε σφυρίξει εδώ και χρόνια ότι στην Νεμέα υπάρχει ένα high caliber εστιατόριο, ο Σοφός, με σπουδαία κουζίνα και ακόμα πιο σπουδαία κάβα. Βρίσκεται κρυμμένο μέσα στην πόλη και περάσαμε από μπορστά του δυο φορές χωρίς να το δούμε, αφού δεν έχει ταμπέλα, μέχρι που προσέξαμε τα cayenne και τα Hammer που ήταν παρκαρισμένα και λέμε “εδώ είμαστε” έχουμε έρθει στο σωστό μέρος με το σωστό όχημα. Παρκάραμε λοιπόν κι μείς όλο καμάρι τα δίτροχά μας, βγάλαμε κράνη, γάντια, γυαλιά και κάτσαμε κορδωμένες να απολαύσουμε. Και απολαύσαμε indeed. I strongly recommend it!!!
Λίγο πριν πέσει ο ήλιος, ξεκινήσαμε την ανηφόρα της επιστροφής.
Ευτυχώς είχαμε πιει μόνο δύο ποτηράκια από το εξαιρετικό μοσχοφίλερο Νικολάου, από το οινοποιείο που περάσαμε νωρίτερα και αντέξαμε… με στάσεις.
Να και η διαδρομή μας σε βίντεο: https://youtu.be/L9pgH2r7Cjg
Φθάσαμε στο πάρκινγκ του Μουσείου που είχαμε αφήσει το αυτοκίνητο, φορτώσαμε τα ποδήλατα και πριν πάρουμε το δρόμο της επιστροφής, κάναμε μία στάση στο οινοποιείο Παπαϊωάννου για να φορτώσουμε και Αγιωργίτικα. Prosit!
Ειρήνη Ευφραιμίδη
Λίγο λόγια για τη Lady on a bike
Η Ειρήνη Ευφραιμίδη είναι μητέρα δύο παιδιών, Marketing Manager σε εταιρία παιχνιδιών, πρώην πρωταθλήτρια Ελλάδας στο squash, ζωγράφος και ερασιτέχνης ποδηλάτΡισσα. Γυρνάει με το ποδήλατό της την Ελλάδα για να γνωρίσει τις ομορφιές και τους ανθρώπους του τόπου μας. Για να μην ξεχάσει αυτά που της λένε, τα γράφει στο www.ladyonabike.gr
Διαβάστε στο wetravel.gr Φτιάχνοντας κρασί στην Νέα Ζηλανδία
