Φτιάχνοντας κρασί στη Νέα Ζηλανδία.
Elena Baveli
Diamond expert, Enologist, Businesswoman, Traveller
Στη Νέα Ζηλανδία βρέθηκα με την ιδιότητα μου ως οινολόγος.
Όταν αποφοίτησα από την Οινολογία, αποφάσισα να ξεκινήσω το project των 5 ηπείρων. Δηλαδή να δουλέψω στη μεγαλύτερη αμπελουργική ζώνη της κάθε ηπείρου και να γνωρίσω δια ζώσης τα μυστικά της οινοποίησης τους. Ως γνήσια ταξιδιώτισσα όμως, δεν θα μπορούσα ποτέ να μην μπλέξω μέσα εκεί και το κομμάτι του πολιτισμού και τα χρώματα της εκάστοτε χώρας. Το κρασί για εμένα εκτός από οικογενειακή κληρονομιά και τρόπος ζωής, αποτέλεσε και ένα μεγάλο εισιτήριο στον κόσμο. Είναι μία ταυτότητα, που πάντα φέρω μαζί μου επαγγελματικά, πνευματικά αλλά και καλλιτεχνικά. Eίναι τρόπος ζωής. Και πως είναι αυτή η ζωή, λοιπόν, εκτός Ευρώπης; Ας ρίξουμε μια ματιά.
O πρώτος σταθμός στο project ήταν η Νέα Ζηλανδία (Αοtearoa) https://el.wikipedia.org/wiki/Νέα_Ζηλανδία, ένας από τους πιο μακρινούς προορισμούς από Ελλάδα. Η χώρα των Μaori, των Kiwi, του χορού Χακα, των τατουάζ, των γεωθερμικών φαινομένων, της απέραντης γεωλογίας, του Άρχοντα των Δαχτυλιδιών, του ωκεανού, του ράγκμπι, των 20 εκατομμύριων προβάτων, του golf, της ιστιοπλοΐας. H χώρα, που έδωσε πρώτη δικαίωμα ψήφου στις γυναίκες το 1893, που λατρεύει να μισεί το βιομηχανικό τσιγάρο, με τις απέραντες εκτάσεις, αλλά και με εύφορα εδάφη για αμπελοκαλλιέργεια και μοναδικά κρασιά. Ανήκει στον λεγόμενο new world τομέα του κρασιού με βασιλιά το Sauvignon Blanc του Μarlborough.
Η Νέα Ζηλανδία ήταν το κέντρο της βάσης μου για πάρα πολλούς μήνες. Όσο έμεινα στην Ωκεανία παρακολούθησα μαθήματα οίνου στο Sydney, έζησα Αυστραλία για λίγο διάστημα και ταξίδεψα, με τα χρήματα από την εργασία μου εκεί, στoν ειρηνικό ωκεανό στα νησιά Fiji, στη Γαλλική Πολυνησία, Hawaii, Samoa και στις Νήσους του Σολομώντα. Όλα ξεκίνησαν με το που προσγειώθηκα στο Christchurch της Νέας Ζηλανδίας και την επομένη έπιασα κιόλας δουλειά. Αντίο jet lag.
Το οινοποιείο, που θα με φιλοξενούσε για τους επόμενους μήνες ήταν το Ιsabel vineyard στο Renwick, στην πεδιάδα Wairau valley του Νότιου νησιού της Νέας Ζηλανδίας, στην περιφέρεια του Μarlborough. Μερικά από το αμπέλια μας ήταν τα πιο παλιά της περιοχής με κυρίαρχες ποικιλίες Pinot Noir, Pinot Gris, Chardonnay, Sauvignon Blanc. ‘Ένα υπέροχο οινοποιείο μιας 6μελούς οικογένειας με Chief winemaker την, πλέον φίλη μου, Patricia από τη Χιλή. Στο οινοποιείο προς μεγάλη μου έκπληξη θα δούλευε και μία ακόμη Ελληνίδα η Filio Mageiri, μια εξαιρετική οινολόγος αλλά και ένας υπέροχος άνθρωπος. Παρόλο, που δεν συναντηθήκαμε ποτέ στη σχολή στην Αθήνα, συστηθήκαμε στη Νέα Ζηλανδία και περάσαμε παρέα μια μοναδική εμπειρία ζωής.
Η Patricia.
The Tiller family.
Το σπίτι, που ζούσα ήταν μέσα στον αμπελώνα, 2 λεπτά από το οινοποιείο, με καλλιέργεια αβοκάντο στον κήπο για τις απογευματινές μας σαλάτες και Kalamata olive oil μόνιμα στο ντουλάπι, μιας και το ελαιόλαδο μας ήταν πάρα πολύ γνωστό εκεί. Ένα ξύλινο αγγλοσαξονικό λευκό σπίτι, που το μοιραζόμουν με μια Καναδή, μια Αμερικάνα, έναν Αυστραλό, έναν Νεοζηλανδό και έναν Μaori. Ένας πολιτισμικός πανζουρλισμός αλλά τόσο υπέροχα μπλεγμένος. Όλοι δουλεύαμε για το Isabel. Τα απογεύματα μετά τη δουλειά χαλαρώναμε κάτω από τον ήλιο στις shezlong του κήπου μας με bbq. Ένα επικίνδυνος ήλιος τους θερινούς μήνες βέβαια, με τη χώρα να πλήττεται από την τρύπα του όζοντος.
Την οινολογική ομάδα αποτελούσαμε η Φιλιώ, εγώ, ο Hanes και ο Λέο Σομμερ, δύο φίλοι οινολόγοι από Αυστρία με οικογενειακά οινοποιεία στη χώρα τους. Οι μήνες πέρασαν με γεμάτες μέρες. Κάθε πρωί με τη γλυκιά ισπανική καλημέρα της Patricia ξεκινούσαμε τις μετρήσεις και την παραλαβή δειγμάτων από τον αμπελώνα. Έλεγχος των δεξαμενών, που ζυμώνουν, γευστικές δοκιμές και εργαστηριακούς ελέγχους. Αναπάντεχες βροχοπτώσεις, που σταματούσαν την περισυλλογή της σταφυλής, γευσιγνωσίες, νέες αποφάσεις για τη συνέχιση της συγκομιδής, έλεγχος του παλαιωμένου μας κρασιού, blendings του περσινού, καθάρισμα, βουτιά στις δεξαμενές με μούστο, ξανά καθάρισμα. Δειγματοληψία έξω στον αμπελώνα παρέα με μια κανάτα, βόλτες με το τρακτερ συντροφιά με τις ιστορίες της αφροαμερικάνας Patty από το Κολοράντο, χάδια με τα μωρά προβατάκια του κτήματος μας, περιηγήσεις βοτανολογίας στους κήπους με τον Μaori συγκάτοικο μου, αλλά και στο οινοποιείο μαζί με ένα ποτήρι δοκιμάζοντας και τις 50 δεξαμενές του με το φρέσκο κρασί μας.
Patty
Το οινοποιείο είχε περίπου 20.000 hectares αμπέλι. Αγαπημένη μου γωνιά ήταν τα βαρέλια που ζύμωναν το φινο Chardonnay μας, αλλά και μια μικρή δεξαμενή με φρέσκο sauvignon blanc. Αυτά τα πανέμορφα αρώματα λουλουδιών ακόμη υπάρχουν στη μύτη μου και είναι από από τα πιο ζωντανά, που κράτησα ποτέ από τρύγο στο εξωτερικό. Ένα Sauvignon Blanc αστείρευτο, ζωηρό με σπίθα. Μια πλούσια αρωματική ποικιλία , όπου στη Νέα Ζηλανδία μπορείς να τη βρεις και με 1-2 γραμμάρια υπολειμματικών σακχάρων. Λουλούδια, ροδάκινο, μήλο, βανίλια είναι μερικά από τα κυρίαρχα φρέσκα αρώματα. Σε παλαιωμένους οίνους μπορεί να συναντήσεις βούτυρο, μπισκότο, κρέμα με lime, αλλά και έντονες βοτανικές νότες.
Κάναμε ωραία lunch κάθε μεσημέρι στο διάλειμμα με τοπικές γεύσεις αλλά και Καναδικές, μιας και μας μαγείρευε η συγκάτοικος μου Emma από τον Καναδά. Περιεργαζόμασταν καινούργιες τοπικές γεύσεις και τις συνδυάζαμε με τα κρασιά μας για να ανακαλύψουμε μυθιστορηματικές ενώσεις. Σήμανε πάντα συναγερμός εάν εντοπιζόταν το περίφημο grass taste που δεν συμπαθούν ιδιαίτερα οι Νέο Ζηλανδοί. Αξιολογήσεις κρασιού, τανίνες μαζί με τοπικές λιχουδιές, ουρανίσκοι σε διέγερση, ποικίλες δομές κρασιού. Πότε με το άγχος του τρύγου, πότε με ιστορίες ο καθένας από τα ταξίδια του. Εκεί αποφάσισα πως ο επόμενος σταθμός του project μου θα ήταν η Napa Valley στην California, μετά τις ωραίες εμπειρίες, που μας αφηγήθηκε η Jane, η μεγαλύτερη κόρη της οικογένειας και η αγαπημένη μου.
Τα σαββατοκύριακα όταν δεν δουλεύαμε πηγαίναμε ταξίδια στη χώρα να ανακαλύψουμε τους πολύτιμους θησαυρούς της όπως οι φυλές των Maori, τα ποτάμια της και οι πηγές της. Παίζαμε golf, πηγαίναμε στον ιστιοπλοϊκό όμιλο του Picton, επισκεπτόμασταν οινοποιεία, πηγαίναμε σε γειτονικά events στο Villa Maria και το Cloudy Bay με τον Dan – τον Βρετανό σύζυγο της Patricia. Μερικά βράδια πηγαίναμε με τα πόδια στην pub του Renwick διασχίζοντας έναν δρόμο μέσα από τα αμπέλια μόνο υπό το φως των αστεριών! Τι μαγικός ουρανός. Έβλεπα τον γαλαξία από μια άλλη πλευρά της γης και ήταν ασύλληπτο το θέαμα. Αυτές οι βραδινές εικόνες του ουρανού μαζί με τα λαχταριστά αρώματα των σταφυλιών και τους νυχτερινούς ήχους της φύσης, είναι μια από τις εικόνες, που δεν θα ξεχάσω ποτέ στη ζωή μου. Και όλα αυτά συνοδευόμενα από τα αστεία του Brad του δεύτερου υιού της οικογένειας. Το μεγαλύτερο σοκ μου στη χώρα ήταν πως για όσο έζησα εκεί δεν κλειδώσαμε ποτέ τις πόρτες του σπιτιού μας, μιας και η εγκληματικότητα είναι μηδενική. Κοιμόμασταν σε ένα ανοιχτό σπίτι. Ακόμη και με τα αυτοκίνητα όταν σταθμεύαμε σε επαρχιακές πόλεις, έμεναν ανοιχτά. Και φυσικά εξασκήσαμε την αριστερή οδήγηση.
Cloudy bay winery
Και η γη και ο ουρανός της Νέας Ζηλανδίας μου δημιουργούσαν μια αναπάντεχη έλξη. Έτσι κάπου εκεί αποφάσισα για πρώτη φορά να ανακαλύψω και τους αιθέρες από κοντά. Στα γενέθλια της Βασίλισσας Ελισάβετ και όντας αργία για τη χώρα, πήγαμε για Skydiving στην Kaikoura με τον Αυστραλό φίλο μου Μathew από άλλο οινοποιείο. Μια εμπειρία, που μου χάρισε κι άλλες εικόνες από αυτή την ευλογημένη γη. Αλλά κυρίως μου έμαθε πως ο ουρανός θα είναι πάντα ο ίδιος. Αυτός που θα αλλάζει πάντα είναι εσύ, οι σκέψεις σου, αλλά και ο τρόπος, που βλέπεις κάθε φορά τον κόσμο. Και σίγουρα μετά από μια τέτοια εμπειρία, ξεκινώντας μονάχη μου με μία βαλίτσα για την άλλη άκρη της γης, ο κόσμος δεν ήταν ποτέ ο ίδιος ξανά. Παρα μόνο η αρχή ενός υπέροχου άλμπουμ ‘’ζωής’’. Αroha!
Έλενα Μπαβελή
