Πολύς κόσμος όταν ακούει ταξίδι στην Αφρική και μάλιστα στις υποσαχάριες χώρες, είναι έτοιμος να απορρίψει την ιδέα.

Κι όμως η Αφρική και δη η υποσαχάρια, έχει μια ιδιαίτερη μαγεία.

Ιδανικό ξεκίνημα για τους “αρχάριους” ταξιδιώτες αυτής της ηπείρου είναι η Ναμίμπια. Είναι η ιδανική περίπτωση για όσους θέλουν να εντρυφήσουν στο ταξίδι στην υποσαχάρια Αφρική. Είναι ένα ομαλό στάδιο μετάβασης για τον μη έμπειρο ταξιδιώτη στις απαιτήσεις της αφρικανικής ηπείρου.

Συνδυάζει την αφρικανική κουλτούρα με την ευρωπαϊκή. Θυμίζει έντονα Γερμανία, μιας και υπήρξε γερμανική αποικία, που έχει αφήσει πολύ έντονα τις επιρροές της στη χώρα.

Το 1884 ανακηρύχθηκε γερμανική αποικία με την ονομασία Γερμανική Νοτιοδυτική Αφρική και παρέμεινε μέχρι τη λήξη του Α΄παγκοσμίου πολέμου, όπου δόθηκε στους Άγγλους, οι οποίοι με τη σειρά τους την παραχώρησαν στους Νοτιοαφρικανούς Μπόερς. Απέκτησε οριστικά την ανεξαρτησία της το 1990.

Ποικιλόμορφη η Ναμίμπια με ατέλειωτες παρθένες εκτάσεις, τεράστια ακτογραμμή στον Ατλαντικό ωκεανό, σαβάνες, πρωτόγονες φυλές και άγρια ζωή της Αφρικανικής Ηπείρου.

Συνεχίζω το ταξίδι μου από την Μποτσουάναhttps://wetravel.gr/botswana-mia-apo-tis-pio-araiokatoikimenes-chores/ και διασχίζοντας την έρημο Καλαχάρι https://el.wikipedia.org/wiki/Έρημος_Καλαχάρι, τη δεύτερη μεγαλύτερη έρημο της Αφρικής, μια εκτεταμένη άγονη περιοχή, στον τροπικό του Αιγόκερω με βλάστηση, που  περιορίζεται σε λίγα ποώδη είδη και θάμνους και καμία σχέση δεν έχει (όπως θα πιστεύαμε) με την αμμώδη Σαχάρα καθώς και τη Ναμίμπ που βρίσκεται εδώ στη Ναμίμπια, φτάνω στην πρωτεύουσά της το Βίντχοκ Windhoek. Μια πόλη με έντονο γερμανικό προφίλ, με εστιατόρια, μπυραρίες, πολυκαταστήματα και κυρίαρχο κτίριο στο κέντρο της την Christuskirche, τη λουθιρανική εκκλησία γερμανικής αποικιοκρατικής αρχιτεκτονικής.

Εξαίρετο φαγητό με υπέροχα κρέατα, αν και δεν είμαι fan του είδους, τίμησα τα κυνήγια τους (με κάποιες τύψεις μπορώ να πω, που ευτυχώς δεν μου έκατσαν βαριές στο στομάχι).

Την επόμενη μέρα ξεκινάω με δυτική κατεύθυνση προς Σβάκοπμουντ – Swakopmund. Έξω από το Βίντχοκ – Windhoek ομάδες μπαμπουίνων διασχίζουν το δρόμο. Δεν μπορείς να αντισταθείς σ’αυτό το θέαμα και είναι σίγουρο πως θα κάνεις στάση για να τους χαζέψεις με την ησυχία σου.

Το Σβάκοπμουντ – Swakopmund https://en.wikipedia.org/wiki/Swakopmund βρίσκεται δίπλα στον Ατλαντικό ωκεανό. Άλλη μια πόλη που αποπνέει ξεκάθαρα ευρωπαϊκό αποικιακό αέρα. 

Λίγο έξω από την πόλη ο ωκεανός συναντά τους πρώτους αμμόλοφους της ερήμου και το θέαμα είναι συναρπαστικό. Ο συνδυασμός θάλασσας και ερήμου μοναδικός, σε καθηλώνει!

Μπορείτε αν θέλετε να κάνετε και … sand boarding (το αντίστοιχο του snow boarding για την άμμο) ή να εξερευνήσετε τους αμμόλοφους με ειδικά οχήματα για την άμμο, με γουρούνες ή καμήλες.

Συνεχίζουμε νότια για Walvis Bay – Βάλβις Μπέι, 35χλμ από το Σβάκοπμουντ, το μοναδικό φυσικό λιμάνι της Ναμίμπια, όπου θα κάνουμε κρουαζιέρα με καταμαράν ανοιχτά του κόλπου και θα έχουμε την ευκαιρία να παρατηρήσουμε αποικίες από αναρίθμητες γουνοφόρες φώκιες και αν είμαστε τυχεροί δελφίνια (ήμασταν τελικά τυχεροί) και να απολαύσουμε ένα θαυμάσιο γεύμα θαλασσινών και υπέροχο νοτιοαφρικανικό κρασί εν πλω!

Οι φώκιες είναι τόσο εξοικειωμένες με τους ανθρώπους, που ανεβαίνουν πάνω στο σκάφος για να τις ταΐσουν. Το πιο θεαματικό για μένα είναι ο τρόπος που κοιμούνται επιπλέοντας.

Επιστροφή στο Swakopmound κι από ‘κει κατευθύνομαι βόρεια προς Henties Bay. Κάνω στάση στο Cape Cross Seal Reserve https://en.wikipedia.org/wiki/Cape_Cross μια τεράστια αποικία γουνοφόρων φωκιών (fur seals).

Συνεχίζω για Skeleton Coast  (Ακτή των Σκελετών) https://en.wikipedia.org/wiki/Skeleton_Coast, μια παράκτια περιοχή με έκταση σχεδόν 17.000 τ.χλμ. μήκους 500 χλμ. ίσως η πιο εχθρική περιοχή του πλανήτη, πλην όμως συναρπαστική. 

Σημαντικό! Να έχετε γεμίσει το ρεζερβουάρ του αυτοκινήτου γιατί μέχρι να βρείτε βενζινάδικο υπάρχει περίπτωση να αποτελέσετε κι εσείς αξιοθέατο του πάρκου, όπως τα κουφάρια των ξεβρασμένων στην ακτή πλοίων. 

Η είσοδος στην Ακτή των Σκελετών.

Εξαιτίας της πυκνής ομίχλης, των απρόβλεπτων θαλάσσιων ρευμάτων Benguela του Ατλαντικού Ωκεανού και των θυελλωδεών ανέμων, οι ναυτικοί που κατάφεραν να φτάσουν στη γη δεν είχαν την ευκαιρία να επιβιώσουν σε αυτή την αφιλόξενη ακτή και πέθαιναν από τη δίψα, στις αμμώδεις παραλίες της περιοχής, όπου δεν υπήρχε ίχνος πόσιμου νερού σε ακτίνα χιλιομέτρων, γεγονός που δικαίωνε και συνεχίζει να δικαιώνει το όνομά της.

Εκεί βρίσκονται οι αμέτρητοι σκελετοί από φώκιες και φάλαινες που έχουν εκβράσει τα κύματα του Ατλαντικού, όπως και τα περισσότερα από 500 κουφάρια πλοίων που έχουν ναυαγήσει στην περιοχή.

Υπάρχουν φυτά που προσαρμόζονται απίστευτα στην περιοχή αυτή και εξαρτώνται αποκλειστικά από την καθημερινή ομίχλη από τον Ατλαντικό Ωκεανό.

Είναι μια πολύ μοναχική διαδρομή που μου προκαλεί απίστευτο δέος!

Και τρόμο επίσης, όταν συνειδητοποιώ πως έχουμε άμεση ανάγκη ανεφοδιασμού καυσίμων αλλά δεν γνωρίζουμε που και σε πόση απόσταση βρίσκεται κάποιο βενζινάδικο.

Η τύχη είναι τελικά με το μέρος μας! Μια αντλία βενζίνης στο πουθενά, σαν να μας έκανε τη χάρη και ξεφύτρωσε σ’αυτό το αφιλόξενο περιβάλλον!!!

Το σωτήριο βενζινάδικο!

Το Twyfelfontein είναι διάσημο λόγω των πολλών βραχογραφιών του και των χαρακτικών του. Η ηλικία των χαρακτικών κυμαίνεται από 1000 – 10000 έτη. Αξιοσημείωτο είναι ότι οι χαρακτικές έγιναν χωρίς τη χρήση μεταλλικών εργαλείων. Θεωρείται ότι χρησιμοποιήθηκαν εργαλεία χαλαζία.

Η UNESCO συμπεριέλαβε το Twyfelfontein ως Μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς το 2007.

Μπορείς να το επισκεφθείς μόνο με τοπικό οδηγό.

Σε απόσταση 10χλμ. βρίσκεται και το Καμμένο Βουνό – Burnt Mountain που από το 1956  είναι Εθνικό Μνημείο της Ναμίμπια, ένας λόφος με στερεοποιημένη ροή λάβας 80 εκατομμυρίων ετών στους πρόποδες μιας ηφαιστειακής κορυφογραμμής μήκους 12 χιλιομέτρων.

Πάνω από το δρόμο από το χώρο στάθμευσης του Burnt Mountain είναι ένα μονοπάτι που οδηγεί σε ένα φαράγγι που περιέχει αυτό που είναι γνωστό ως σωληνώσεις οργάνων (organ pipes), κάτι σαν αρμόνιο, μήκους 100 μέτρων από ασυνήθιστες στήλες δολομίτη ύψους 4μ.

Το βραδάκι στο εστιατόριο του Twyfelfontein Country Lodge δοκιμάζω κρέας κροκόδειλου! Δεν με ενθουσίασε, ευτυχώς για τους κροκόδειλους!

Η όμορφη ατμόσφαιρα διανθίζεται από την παρέμβαση του προσωπικού, που δίνει μια μικρή τραγουδιστική παράσταση.

Την επομένη συνεχίζω για Opuwo και Εθνικό πάρκο Etosha, αλλά αυτά θα σας τα πω προσεχώς!!!

Διαβάστε επίσης την ματιά της Έλενας Μπαβελή στη Ναμίμπια. https://wetravel.gr/namibia-i-apolyti-fysiki-omorfia-namibia-2021/