Το Μπουτάν δεν είναι συνηθισμένο μέρος. Είναι το τελευταίο μεγάλο βασίλειο των Ιμαλαΐων, ανάμεσα στην Κίνα και την Ινδία, τυλιγμένο σε μυστήριο και μαγεία, όπου ένας παραδοσιακός βουδιστικός πολιτισμός αγκαλιάζει προσεκτικά τις παγκόσμιες εξελίξεις.

Η χώρα είναι φωλιασμένη στις κορυφές των Ιμαλαΐων, τροφοδοτείται από βαθιές χαράδρες και επικαλύπτεται με πυκνά δάση.

Η προστασία του περιβάλλοντος συμβαδίζει με την πολιτιστική διαφύλαξη στο Μπουτάν. Σύμφωνα με το νόμο, τουλάχιστον το 60% της χώρας πρέπει να παραμείνει δασικό για όλες τις μελλοντικές γενιές. Σήμερα υπερβαίνει το 70% του εδάφους είναι επικαλυμμένο με δάση, ενώ το 7% πιέζεται κάτω από τους παγετώνες. Η υψηλότερη κορυφή των Ιμαλαΐων – Gangkhar Puensum – ανέρχεται σε περίπου 7.570 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας. Αυτό είναι υψηλότερο από κάθε κορυφή στην Ευρώπη, την Αφρική, την Αμερική ή την Αυστραλασία.

Το Βασίλειο του Μπουτάν https://el.wikipedia.org/wiki/Μπουτάν που το 2008, με απόφαση του ίδιου του βασιλιά, από βασίλειο έγινε Βασιλευόμενη Δημοκρατία είναι μια χώρα με ισχυρή αρχαία βουδιστική κουλτούρα η οποία είχε αποκοπεί για αιώνες για να αποφευχθούν ξένες επιρροές.

Άρχισε να δέχεται τουρισμό, πολύ αργά τη δεκαετία του 1970.

Ο τουρισμός σήμερα ελέγχεται από τη Βασιλική Κυβέρνηση του Μπουτάν και εξακολουθεί να περιορίζεται. Τα ταξίδια είναι δυνατά μόνο ως μέρος ενός προκαθορισμένου πακέτου.

Για να αποτραπεί ο τουρισμός χαμηλού κόστους, το Μπουτάν απαιτεί από τους επισκέπτες να καταβάλουν εφάπαξ ένα ελάχιστο τέλος 250 USD ανά άτομο ανά ημέρα σε οποιονδήποτε από τους πολλούς εξουσιοδοτημένους ταξιδιωτικούς πράκτορες του Μπουτάν, καθιστώντας τον έναν από τους πιο ακριβούς προορισμούς στον κόσμο. 

Αυτά τα προπληρωμένα τέλη καλύπτουν τη διαμονή, τα γεύματα, το όχημα και τον οδηγό, τα καύσιμα, έναν οδηγό, τις άδειες για επισκέψεις και τις ημερήσιες εκδρομές. 

Δεν χρειάζεται να ταξιδέψετε σε μια μεγάλη ομάδα και μπορείτε να κανονίσετε το δικό σας δρομολόγιο.

Από το Κατμαντού του Νεπάλ, λοιπόν, πετάω για το Paro στο Μπουτάν με την Drukair, τη μία από τις δύο αεροπορικές εταιρίες που πετάνε για Μπουτάν. Και οι δύο βέβαια είναι τοπικές εταιρίες. Η άλλη είναι η Bhutan Airlines.

Οι πτήσεις γίνονται μόνο μέρα και μόνο με καλό καιρό μιας και το αεροδρόμιο του Μπουτάν θεωρείται ένα από τα πιο επικίνδυνα του κόσμου αλλά και από τα πιο θεαματικά.

Μόνο 17 πιλότοι είναι πιστοποιημένοι να πετάνε σ’αυτό το αεροδρόμιο, οι οποίοι πρέπει να έχουν 10ετή πείρα.

Μπορώ να πω πως αυτή η πτήση είναι μια από τις ωραιότερες της ζωής μου. Το αεροπλάνο πλανάρει γλυκά ανάμεσα στις κορυφές και τους λόφους των Ιμαλαΐων. Έβλεπα παραδοσιακά σπίτια και μοναστήρια καρφωμένα στους καταπράσινους λόφους, που αναδεικνύουν τη φυσική ομορφιά.

Πως να μην είναι και το κτίριο του αεροδρομίου ανάλογης αρχιτεκτονικής!

Το Paro βρίσκεται σε ύψος 2.225μ. πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας και περιβάλλεται από βουνά ύψους 4.876m. είναι και το μοναδικό διεθνές αεροδρόμιο του Μπουτάν, σε μια προσβάσιμη κοιλάδα. Όπως κάθε κτίριο στο Μπουτάν έτσι και το κτίριο του αεροδρομίου σέβεται την παράδοση.

Νιώθεις, με το που πατήσεις το πόδι σου στη χώρα πως είναι σχεδόν ανέγγιχτη από τον δυτικό πολιτισμό και κρατά το δικό της χαρακτήρα.

Η κοιλάδα Paro εκτείνεται από τη συμβολή των ποταμών Paro Chhu και Wang Chhu στο Chuzom μέχρι το Mt. Jomolhari στα σύνορα του Θιβέτ στα βόρεια. Αυτή η γραφική περιοχή είναι μια από τις ευρύτερες κοιλάδες του βασιλείου και καλύπτεται από εύφορους ορυζώνες και έχει έναν όμορφο, κρυστάλλινο ποταμό που περιβάλλει την κοιλάδα.

Το Paro Dzong κατατάσσεται ως υψηλό δείγμα της αρχιτεκτονικής του Μπουτάν. Τα τεράστια τείχη που στηρίζονται πάνω από την πόλη είναι ορατά σε όλη την κοιλάδα, ειδικά όταν φωτίζεται τη νύχτα. Ήταν στο παρελθόν η αίθουσα συνεδριάσεων για την Εθνοσυνέλευση και τώρα, όπως τα περισσότερα dzongs στεγάζει τόσο το μοναστικό σώμα όσο και τα γραφεία της περιφερειακής κυβέρνησης, συμπεριλαμβανομένων των τοπικών δικαστηρίων. Τα περισσότερα από τα παρεκκλήσια είναι κλειστά για τουρίστες, αλλά αξίζει μια επίσκεψη για την εκπληκτική αρχιτεκτονική και θέα.

Η αρχιτεκτονική Dzong είναι ένας διακριτικός τύπος αρχιτεκτονικής φρουρίου, που βρίσκεται κυρίως στο Μπουτάν και το Θιβέτ. Η αρχιτεκτονική είναι τεράστια σε στιλ με πανύψηλους εξωτερικούς τοίχους που περιβάλλουν ένα συγκρότημα αυλών, ναών, διοικητικών γραφείων και καταλυμάτων μοναχών.

Κάτω από το dzong, μια παραδοσιακή ξύλινη σκεπαστή γέφυρα που ονομάζεται Nyamai Zam εκτείνεται στο Paro Chhu. Πρόκειται για μια ανακατασκευή της αρχικής γέφυρας, η οποία καταστράφηκε από πλημμύρα το 1969. Παλαιότερες εκδόσεις αυτής της γέφυρας αφαιρέθηκαν σε περιόδους πολέμου για την προστασία του dzong. Οι πιο γραφικές φωτογραφίες του Paro Dzong τραβήχτηκαν από τη δυτική όχθη του ποταμού, λίγο πιο κάτω από τη γέφυρα.

Μια ενδιαφέρουσα σημείωση: σκηνές από την ταινία του Μικρού Βούδα του Μπερνάρντο Μπερτολούτσι το 1993 γυρίστηκαν εδώ.

Λίγο έξω από το Paro, περίπου 10 χλμ βόρεια της πόλης και σε υψόμετρο 3.120 m, βρίσκεται το δραματικά τοποθετημένο σε απότομους βράχους “Tiger’s Nest Monastery” γνωστό σήμερα ως μοναστήρι της φωλιάς της τίγρης, επίσης γνωστή ως Taktsang Lhakhang, είναι ένα από τα πιο απίστευτα αξιοθέατα των Ιμαλαΐων, θαυμάσια σκαρφαλωμένο στην πλευρά ενός απότομου γκρεμού 900μ πάνω από την κοιλάδα Paro. 

Αυτός ο ναός είναι ένας από τους πιο ιερούς τόπους στο βασίλειο.

Χτίστηκε τον 16ο αιώνα, κάηκε το 1998 και ξαναφτιάχτηκε. Η επίσκεψη είναι ο στόχος των περισσότερων επισκεπτών στο Μπουτάν. Το να το προσεγγίσετε είναι λίγο κουραστικό. Αξίζει, όμως, τον κόπο. Περίπου 2 ώρες ανηφορικό μέσα από όμορφα, σκιερά πευκοδάση. Υπάρχει και ένα σημείο για ξεκούραση 

Κανένα ταξίδι στο Μπουτάν δεν θα ήταν πλήρες χωρίς επίσκεψη σε αυτόν τον αξιόλογο τόπο.

Επόμενος προορισμός η πρωτεύουσα της χώρας το Thimphu.Ένα από τα πιο περίεργα χαρακτηριστικά του Thimphu είναι ότι είναι η μόνη πρωτεύουσα στον κόσμο, που δεν χρησιμοποιεί φανάρια. Αντ ‘αυτού, μερικές μεγάλες διασταυρώσεις έχουν αστυνομικούς να στέκονται σε περίτεχνα διακοσμημένα μικρά περίπτερα και κατευθύνουν την κίνηση με υπερβολικές κινήσεις των χεριών.

Αξίζει να επισκεφθείτε το ζωολογικό κήπο της πόλης για να συναντήσετε το εθνικό ζώο του Μπουτάν το τακίν ένα σπάνιο φυτοφάγο θηλαστικό, που ανήκει στα βοοειδή. Ζει στα Ιμαλάια και είναι δύσκολο να βρεθεί.

Απειλείται δε από την καταστροφή βιότοπου.

Λίγο έξω από την πόλη βρίσκεται το Tashichho Dzong, που είναι η έδρα της κυβέρνησης από το 1952 και σήμερα στεγάζει την αίθουσα του θρόνου και τα γραφεία του βασιλιά, της γραμματείας και των υπουργείων Εσωτερικών και Οικονομικών. Άλλες κυβερνητικές υπηρεσίες στεγάζονται σε κοντινά κτίρια.

Μοναστήρια – συχνά τεράστια και επιβλητικά – αφθονούν. Μοναχοί, όταν δεν βρίσκονται στην προσευχή ή στο διαλογισμό ή στις μικροδουλειές, συχνά παίζουν επιτραπέζια παιχνίδια, μοιράζονται ιστορίες, γελούν ή και τα τρία.

Το κάπνισμα καθώς και τα προϊόντα καπνού είναι παράνομα στη χώρα. Απαγορεύεται η ανάβαση σε ψηλές κορυφές (όπου κατοικούν πνεύματα). Σε πολλά ψηλά σημεία θα δείτε σημαίες με προσευχές για χαρά και υγεία. Οι κάτοικοι πιστεύουν ότι ο αέρας παίρνει τις ευχές τους και τις κάνει πραγματικότητα.

Σπάνια βλέπεις κατοίκους να φοράνε ευρωπαϊκά ρούχα. 

Οι γυναίκες φορούν ακόμη «kira», την παραδοσιακή πολύχρωμη στολή και οι άνδρες τα «gho», που μοιάζουν με χιτώνες. 

Η τοξοβολία είναι το εθνικό άθλημα και το Ema Datshi είναι το εθνικό πιάτο. Ένα πικάντικο μείγμα τσίλι και το νόστιμο τοπικό τυρί γνωστό ως Datshi. Αυτό το πιάτο είναι βασικό σχεδόν σε κάθε γεύμα και μπορεί να βρεθεί σε όλη τη χώρα.

Το πιο χαρακτηριστικό της κουζίνας του Μπουτάν είναι η πικάντικη γεύση στα πιάτα της. Τα τσίλι είναι ουσιαστικό μέρος σχεδόν κάθε πιάτου και θεωρούνται τόσο σημαντικά που οι περισσότεροι μπουτανέζοι δεν θα απολαύσουν ένα γεύμα, που δεν είναι πικάντικο.

Μπορώ να πω ότι η κουζίνα τους είναι πραγματικά η πιο  πικάντικη απ’ όσες έχω δοκιμάσει. Νομίζεις πως εκρήγνυται ηφαίστειο στο στόμα σου!

Κάτι που μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση είναι ότι το Μπουτάν κατέχει μια πρωτιά. Είναι η πρώτη χώρα στον κόσμο που έχει γίνει 100% βιολογική. Από το 2011 ξεκίνησε να περιορίζει τη χρήση των φυτοφαρμάκων, καθώς σχεδίαζε να γίνει μία χώρα 100% βιολογικής παραγωγής μέχρι το 2020.

Μια ακόμα παγκόσμια πρωτοτυπία, από το 1972, είναι η Ακαθάριστη Εθνική Ευτυχία (Gross National Hapiness GNH), που μετρά την επιτυχία της χώρας όχι στον πλούτο ή στο κοινώς γνωστό και αποδεκτό Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν ΑΕΠ (Gross National Product GNP), αλλά στη χρηστή διακυβέρνηση, στη βιώσιμη και δίκαιη κοινωνικοοικονομική ανάπτυξη, στη διατήρηση και προώθηση του πολιτισμού και στη προστασία του περιβάλλοντος.

Εμπνευστής της ιδέας αυτής είναι ο τέταρτος βασιλιάς του Μπουτάν Jigme Singye Wangchuck ο οποίος διακύρησε ότι η ουσία της φιλοσοφίας της Ακαθάριστης Εθνικής Ευτυχίας είναι η ειρήνη και ευτυχία των πολιτών του και η ασφάλεια και κυριαρχία του Έθνους.

Είμαι έτοιμη να αφήσω το ιδιαίτερο αυτό κράτος, το τόσο μοναδικό και συναρπαστικό. Φεύγω, λοιπόν, από το Μπουτάν, οδικώς αυτή τη φορά, πηγαίνοντας νότια για να συναντήσω τις ινδικές πεδιάδες της Δυτικής Βεγγάλης. Ένας από τους κύριους δρόμους που εισέρχονται στη χώρα είναι αυτός μέσω του Phuentsholing στα νοτιοδυτικά και βρίσκεται περίπου 170 χλμ από το Thimphu, την πρωτεύουσα με χρόνο ταξιδιού περίπου έξι ωρών.

Διαβάστε επίσης: https://wetravel.gr/turkmenistan-iptamenes-kamiles/