Ινδία: Μια υπέροχη χώρα με συγκλονιστική κληρονομιά, με έναν από τους σπουδαιότερους πολιτισμούς παγκοσμίως. Ένας παραμυθένιος διαφορετικός κόσμος, μυστηριακός και μαγευτικός. Μια χώρα εξωπραγματικού υλικού πλούτου, παλατιών και πολύτιμων λίθων, που έρχονται σε αντίθεση με τη φτώχεια του σήμερα. Με σπουδαία πνευματική παρακαταθήκη, που τη βλέπεις παντού μπροστά σου. Απόκρημνοι ναοί και σιλουέτες πιστών και μοναχών να ψέλνουν στο δειλινό. Ένα εκπληκτικό ταξιδιωτικό παζλ με φόντο τα Ιμαλάια, τις πάντα χιονισμένες βουνοκορφές, που σου κόβουν την ανάσα.  Ένα πολύχρωμο σύμπαν, που είτε θα λατρέψεις, είτε θα μισήσεις.

Η χώρα της γιόγκα, του ινδουισμού, του Sadhguru, των μαχαραγιάδων, του καμασούτρα, της πνευματικότητας, των 6 εποχών, του κάρυ, της χέννα, των περισσότερων χορτοφάγων του κόσμου, των μπαχαρικών, του bindi (η κόκκινη κουκίδα ανάμεσα στα μάτια των γυναικών) του σκάκι, των 365 θεοτήτων. Γυναίκες με πολύχρωμα σάρι, κοσμήματα,  υφάσματα, λίθους, μεταξωτά, πασμίνες. Μυρωδιές, ιδιαίτερη κουζίνα, μικροσκοπικά μαγαζιά, ακόμη και ενός τετραγωνικού, να πωλούν κρεμμύδια-πατάτες-λαχανικά. Στην Ινδία, κατά πάσα πιθανότητα, ανακαλύφθηκαν τα πρώτα διαμάντια. Οι Ινδοί κατείχαν τότε παγκόσμια ισχύ στο εμπόριο των διαμαντιών, ενώ πλέον θεωρούνται από τους καλύτερους κόπτες.

Αγελάδες παντού.

Η Ινδία σέβεται τα ζώα. Θα δείτε τόσα πολλά στις πόλεις, ο κόσμος συνυπάρχει μαζί τους και τα θεωρεί ιερά, ειδικά τις αγελάδες, οι οποίες βρίσκονται κυριολεκτικά παντού, ακόμη και στη μέση των δρόμων.  Μια χορτοφαγική χώρα παρόλη τη φτώχεια της, με τις περισσότερες πόλεις να μην διαθέτουν κρέας, εκτός από τα πολύ τουριστικά μέρη οπού βρίσκεις λίγο κοτόπουλο σε κάποια 5στερα ξενοδοχεία ή και εστιατόρια. Όντας vegan προσωπικά δεν με δυσκόλεψε καθόλου αυτό. Η όμορφη πλευρά της Ινδίας έχει μια αθωότητα και τη δύναμη να προσφέρει τροφή για σκέψη και  πνευματική ανάταση. Μια αρχέγονη κοινωνία που έχει θεοποιήσει τη φύση και οι άνθρωποι έχουν έντονη πνευματικότητα από όποια κάστα και αν προέρχονται. 

Δρόμοι χαοτικοί, πολλά αυτοκίνητα, κίνηση, μηχανάκια, τουκ τουκ, αγελάδες, κατσίκες, άνθρωποι. Στο δρόμο κορνάρουν όλοι παρατεταμένα, τα αυτοκίνητα δεν έχουν πάντα καθρέπτες, ενώ κάθε τόσο μια αγελάδα κλείνει το δρόμο. Η ζωή εκεί δεν είναι καθόλου εύκολη, υπάρχουν τεράστια προβλήματα. Μεγάλη φτώχεια και  χιλιάδες ορφανά παιδιά να ζητιανεύουν. Ρύπανση, ανύπαρκτοι κανόνες υγιεινής, οικειότητα στη βρωμιά, την αρρώστια και τον θάνατο. Αυτό τους δίνει και μια ηρεμία ωστόσο μέσα σε όλο αυτό το background, εντελώς απόκοσμη για τον δυτικό πολιτισμό. Ακόμη θα δείτε πολλούς ειδικά σε slums (παραγκουπόλεις) να μασούν ένα είδος τσίχλας που κάνει κόκκινα τα χείλη τους. Και στη συνέχεια να το φτύνουν στο έδαφος. Πρόκειται για φθηνό ναρκωτικό πολύ διαδεδομένο στην Ασία και λέγεται καρύδα του Βετελ. Δεν είναι καθόλου αθώο, παρά μόνο πολύ τοξικό για τον οργανισμό. Ένα μεθυστικό κοκτέιλ κουλτούρας, αλλά και απάνθρωπων καταστάσεων βίας συγκριτικά με τα όσα γνωρίζουμε  στο Δυτικό πολιτισμό. 

Sandhus: είναι βαθιά θρησκευόμενοι άνθρωποι, που ζουν ασκητικά.

Ο Μαχάτμα Γκάντι ήταν ο πρώτος μεγάλος ηγέτης της Ινδικής ανεξαρτησίας, ο πατέρας του έθνους που οι ιδέες του και τα ιδανικά του ένωσαν τη χώρα.  Είναι αυτός που μίλησε πρώτος για τα δικαιώματα της γυναίκας. Εκεί  όπου μια αγελάδα έχει μεγαλύτερη αξία από μία γυναίκα. Η ποινή για την κακομεταχείριση της αγελάδας μπορεί να φτάσει τα 10 χρόνια φυλάκιση. Παλαιότερα είχε εξεταστεί και το ενδεχόμενο της θανατικής ποινής. Όσο για τις γυναίκες; Δεν συμμετέχουν σε θρησκευτικές τελετές, δεν δέχονται κληρονομιές και οι κόρες θεωρούνται βάρος λόγω της προίκας κατά το μυστήριο του γάμου. Οι οικογένειες προτιμούν να κάνουν αγόρια. Η κυβέρνηση διεξάγει εκστρατεία για την προστασία και την εκπαίδευση των γυναικών. Αρκετά οξύμωρη προσέγγιση ζωής, αν αναλογιστεί πως οι περισσότερες θεότητες τους είναι θηλυκές. Μία κουλτούρα που έχει μια θαυμαστή ισορροπία μεταξύ του αρσενικού και θηλυκού πόλου. Παρ’ όλα αυτά να σημειώσω πως ως τουρίστρια δε βίωσα την παραμικρή απειλή πουθενά.

RAJASTHAΝ: Η γη των βασιλιάδων, με πρωτεύουσα τη Τζαιπούρ (Jaipur), είναι μια πολύ ενδιαφέρουσα περιοχή για αξέχαστες ταξιδιωτικές εμπειρίες. Με χρώματα, φαγητά, παλάτια, φρούρια, ναούς, πλούσια ιστορία, πολιτισμό.

JAIPUR: H «ροζ πόλη» με τα υπέροχα χρώματα χτισμένη από έναν Μαχαραγιά, που ήταν και αστρονόμος και έφτιαξε εκεί το πρώτο παρατηρητήριο. Το Παρίσι της Ινδίας.  Aρκετά πυκνοκατοικημένη και με πολλά παλάτια, που μετά την πτώση του Raj έχουν μετατραπεί σε πολυτελή καταλύματα. Αυτοκρατορικοί κήποι, λουλούδια, μεθυστικά αρώματα, εντυπωσιακά παγώνια, απογευματινό τσάι, αγώνες πόλο. Η βασιλική οικογένεια ζει ακόμη εκεί στο παλάτι και μάλιστα έχει καταχωρήσει μια υπερπολυτελή σουίτα της στο rbnb, της οποίας τα έσοδα πηγαίνουν στο ίδρυμα, το οποίο στηρίζει γυναίκες, που ασχολούνται με τη γεωργία και την οικοτεχνία. 

Το πιο φωτογραφημένο κτίριο της πόλης είναι το Hawa Mahal https://en.wikipedia.org/wiki/Hawa_Mahal το παλάτι των ανέμων, που ήταν φτιαγμένο έτσι ώστε να δημιουργούνται ρεύματα αέρα για δροσιά κατά την υγρή περίοδο των μουσώνων. Επίσης η πρόσοψη του είναι τέτοια ώστε οι γυναίκες της βασιλικής οικογένειας μπορούσαν να παρακολουθούν τις παρελάσεις και τη ζωή στο δρόμο χωρίς να γίνονται αντιληπτές από τους πολίτες. 

Hawa Mahal το παλάτι των ανέμων

Εκεί ζήσαμε και το αρχαίο φεστιβάλ Holi, γνωστό ως φεστιβαλ των χρωμάτων και της αγάπης. Γιορτάζει τη νίκη του καλού απέναντι στο κακό, την έναρξη της άνοιξης και διαρκεί μια μέρα και μία νύχτα. Κατά την εορτή οι άνθρωποι ρίχνουν χρωματιστή σκόνη  ο ένας στον άλλο. Η σκόνη κανονικά πρέπει είναι φυτική προερχόμενη από φυτά και λουλούδια.

Εκεί κοντά επισκεφθήκαμε και το Elefantastic, ένα καταφύγιο ελέφαντα, που προωθεί την ευημερία τους σύμφωνα με τα λεγόμενα τους. Ήταν ό,τι έπρεπε μετά το σοκ της πολύωρης κούρασης των ζώων στο Amber Fort. Ένα καταπληκτικό φρούριο, στο οποίο ανεβαίνει κανείς με ελέφαντα. 200 ελέφαντες γύρω μας σε παρέλαση και πιστεύω πως δεν περνούσαν πολύ καλά. Στο καταφύγιο έχεις την ευκαιρία να πλύνεις και να ταΐσεις έναν ελέφαντα στο φυσικό του περιβάλλον, πάντα σε συνεργασία μαζί του και αν αυτός θέλει. Ένα υπέροχο πλάσμα με συναισθηματική νοημοσύνη. Αλλά και πάλι δεν πείστηκα απόλυτα, θα προτιμούσα την πλήρη ελευθερία τους. Τα σχέδια στις προβοσκίδες γίνονται με φυτικές βαφές.

UDAIPUR: Η πόλη που είναι γνωστή ως «city of lakes». Μια επιβλητική αριστοκρατική και ιδιαίτερα ρομαντική πόλη χτισμένη στην όχθη της λίμνης Pichola έχοντας φιλοξενήσει ακόμα και γυρίσματα ταινίας του James Bond . Με πολλά μέγαρα να έχουν γίνει ξενοδοχεία μέσα στο παλάτι της πόλης. Ιδιαίτερα απολαυστικές οι εκδρομές στη λίμνη με τα πλωτά παλάτια, τα μαθήματα ινδικής μαγειρικής, αλλά και οι ελεύθερες μαϊμούδες στα ξενοδοχεία – παλάτια  να κυκλοφορούν αμέριμνες.

PUSHKAR: Η πόλη με το μεγαλύτερο φεστιβαλ καμήλας στην Ασία. Ωστόσο, η αγαπημένη μου γωνιά στην Ινδία. Μια ηλιόλουστη, ζεστή πόλη με την ιερή της λίμνη, που σε αγκαλιάζει υπέροχα. Αρχαίο, θρησκευτικό κέντρο, κοντά στην έρημο και με αρκετούς δυτικούς ανά περιόδους. 

JODHPUR: Η «αρχαιότερη πόλη» του Rajasthan, η “μπλε πόλη” της Ινδίας, λόγω του χρώματος των σπιτιών της. Αρχικά το μπλε χρώμα στα σπίτια χρησιμοποιήθηκε ως ένδειξη ανώτερης κάστας. Εν συνεχεία χρησιμοποιήθηκε πια από όλους γιατί θεωρούσαν πως το χρώμα δρούσε ως μόνωση απέναντι στη ζέστη.

BIKANER: Η «πόλη φρούριο» με τον περίφημο ναό που κατοικείται από χιλιάδες ποντίκια. Σύμφωνα με την ινδουιστική παράδοση είναι ιερές  ενσαρκώσεις νεκρών απογόνων μιας «μητέρας» – θεότητας. Η ύπαρξη του ναού είναι ένα σπάνιο και μοναδικό φαινόμενο.

JAISALMER: Η «χρυσή πόλη» στην έρημο Ταρ, που προσφέρει μια απολαυστική εμπειρία στους αμμόλοφους της.

RISHIKESH: Η παγκόσμια πρωτεύουσα της γιόγκα, που βρίσκεται στους πρόποδες των Ιμαλαϊων. Αυστηρά χορτοφαγική πόλη και η οποία φιλοξενεί το international Φεστιβάλ Γιόγκα κάθε πρώτη εβδομάδα του Μαρτίου. Με πολλά ashrams για ησυχαστήρια, rafting, περιπάτους και με τους Beatles ακόμη να έχουν γράψει πολλά τραγούδια εκεί σε ερημητήριο της περιοχής.

ΑGRA: Περιοχή με πλούσια ιστορία από τη Μογγολική αυτοκρατορία της Ινδίας, με πολλά Μνημεία Παγκόσμιας κληρονομιάς UNESCO. Όπως το Φρούριο της Άγκρα, το Φατεχπούρ Σικρί και το Ταζ Μαχάλ (Taj Mahal). Το τελευταίο είναι το διάσημο μαυσωλείο στη μνήμη της συζύγου του Μουμταζ Μαχάλ, η οποία πέθανε στη γέννα του 13^ου παιδιού τους το 1631. Τέλος στην Agra μπορεί κανείς να δει σκίουρους φοινίκων και οι οποίοι είναι ιεροί. Περπατούν όπου θέλουν χωρίς να τους πειράζει κανείς. 

Το εσωτερικό του Ταζ Μαχάλ

NEW DELHI: Mε μια μυθική φιλοξενία ανακαλύψαμε την πόλη και τους θησαυρούς της, ενώ νιώσαμε λίγο σαν μαχαραγιάδες σε ομώνυμο θεματικό no social media πάρτυ. Γαστρονομική Ινδική κουζίνα, μουσική με σιτάρ και τύμπανο τάμπλα, μελωδίες από τις βέδες, λίγο Bollywood, εντυπωσιακά μεγάλα μπαλέτα.

Η πύλη της Ινδίας στο Νέο Δελχί.

ΠΑΡΚΟ BANDHAVGARH: Σαφάρι για τη βασίλισσα της Ινδικής ζούγκλας, τη τίγρη της Βεγγάλης. Τα υπέροχα αυτά πλάσματα που δυστυχώς είναι σε εξαφάνιση. Τείνουν να είναι μοναχικά  σε σχέση με τα λιοντάρια, αλλά στο πάρκο μπορούν να συνυπάρξουν αρκετές μαζί λόγω της πυκνότητας τροφής. 

AMRITSAR: Η πόλη κοντά στα σύνορα με το Πακιστάν με το Χρυσό Ναό των Σιχ.  Ένας από τους σημαντικότερους της Ινδίας. Η βίβλος τους εκεί διαβάζεται ανελλιπώς 24/7 επί 365 μέρες το χρόνο. Οι άντρες Σιχ είναι συνήθως ψηλοί αδύνατοι με μεγάλα γένια και τουρμπάνια, που κρύβουν τα μαλλιά τους, που δεν έχουν κοπεί ποτέ. Τέλος, στο συνοριακό φυλάκιο με Πακιστάν γίνεται ταυτόχρονη υποστολή σημαίας και των δύο χωρών με παρουσία κοινού εκατέρωθεν. 

Φυσικά όλες αυτές  οι τοποθεσίες αποτελούν ένα πάρα πολύ μικρό μέρος της Ινδίας με τις χιλιάδες πόλεις. https://wetravel.gr/varanasi-i-poli-ton-nekron/ Μία τεράστια χώρα, με πολλά ετερόκλητα χαρακτηριστικά. Παραλίες – βουνά, ωκεανός  – Ιμαλάια, βοή – ηρεμία, δυνατές  κόρνες  – σιωπηλά ashrams, παράδοση – νεοτερικότητα, μεγαλειώδης πλούτος – ακραία φτώχεια.  Μία χώρα που διευρύνει τους πνευματικούς ορίζοντες των ανθρώπων, που την επισκέπτονται χαρίζοντάς τους «καινούργια μάτια», τα οποία  γίνονται ακόμα πιο σοφά αντικρίζοντας τη ζωή με δέος ξανά. 

Έλενα Μπαβελή